CUT
“ไอกู..อะ..อึ้ก”
เสียงอุทานดังเป็นระยะไปตลอดทางเดินของโรมแรม แขนข้างหนึ่งถูกพาดไว้ที่ไหล่กว้างพร้อมกับที่ท่อนแขนแกร่งโอบรัดช่วงเอวคอดเอาไว้
เท้าสองคู่เดินเคียงคู่กันสะเปะสะปะไปมาด้วยความมึนเมาของใครอีกคน
มินกยูประคองร่างในอาณัติอย่างทุลักทุเลจนถึงห้องพักของเขาสองคน
สัมผัสนุ่มแนบชิดไปกับแผ่นหลังบางเมื่อมินกยูประคองซึงชอลมานอนลงที่เตียง
ร่างสูงเดินหายไปจากบริเวณนั้นและกลับมาพร้อมผ้าชุบน้ำในมือ
ฝ่ามือแกร่งดึงคนตัวเล็กให้ลุกขึ้นนั่งดีๆก่อนจะยื่นมืออีกข้างไปเช็ดหน้าเช็ดตาให้
ความเย็นจากผ้าทำให้ซึงชอลตื่นตัวขึ้นนิดหน่อย
ตาหวานลืมขึ้นปริบปรือจ้องมองการกระทำของชายหนุ่มตรงหน้า
“ยิ้มอะไรครับ”
เสียงทุ้มเอ่ยถาม
“มีฟามฉูกกกกก”
เสียงหวานตอบเสียงยานคาง ท่าทางขี้เล่นนั้นทำให้ซึงชอลไม่เหมือนคนเป็นพี่เลยสักนิด
“เรื่องอะไรครับ”
มินกยูถามไปพลางเช็ดลำคอขาวของอีกคนไปด้วย
“มิงจำด้ายแมะ...”
“......”
“...ที่พี่เคยพูดกับมิง...วะถ้ะเมคนมาอวยพรเย้อๆก็คงดี”
คนพี่ยิ้มเผล่ไปพร้อมกับน้ำใสๆที่คลออยู่ที่ตาหวานนั้น
“จำได้ครับ”
มินกยูยิ้ม
“...มีฟามสุขจังมิง...ฮึก”
คนเมาพูดอ้อแอ้ทั้งยังน้ำตาร่วงเป็นสาย มินกยูยกยิ้มให้แล้วยื่นมือไปเกลี่ยน้ำตาออกให้อย่าง
เบามือและดูไม่มีทีท่าจะซับหมดเสียทีเมื่อน้ำตาแห่งความสุขของคนตรงหน้าเขายังไหลไม่ขาดสาย
วันเกิดซึงชอลปีนี้มันดีกว่าปีไหนๆที่ผ่านมา
นิ้วแกร่งเชยคางมนขึ้นก่อนจะโน้มหน้าลงมาประกบจูบนุ่มนวล สัมผัสนุ่มหยุ่นกำลังหลอมละลายซึงชอลอย่างกับมาชเมลโล่ลนไฟ
หน้าหวานปรับองศาใบหน้าให้รับรสจูบได้มากขึ้น
สองแขนโอบรอบคอแกร่งพลางขยับจูบตอบอย่างโหยหา
และโดยที่ไม่ทันสังเกตเมื่อใบหน้าหล่อคมผละออกไปน้ำตาที่แห้งเหือดไปแล้วกลับไหลลงมาอีกครั้ง
ภาพใบหน้าคนรักพร่ามัวไปหมด สายตาหวานเห็นเพียงแสงเทียนบนเค้กก้อนเล็กตรงหน้าเพียงเท่านั้น
“สุขสันต์วันเกิดครับพี่ซึงชอล”
เสียงทุ่มกล่าวอวยพรพร้อมกับรอยยิ้มกว้างที่ซึงชอลหลงรักมัน
มือเล็กยกขึ้นมาปิดหน้าพร้อมปล่อยโฮออกมา เขากำลังมีความสุขจนจะสำลักมันอยู่แล้ว
“ฮึก...”
“เป่าเค้กเร็วครับคนเก่ง” เสียงทุ้มเอ่ยท้วงมือหนาเลื่อนมาดึงมือเล็กออกแล้วเกลี่ยน้ำตาเม็ดใสให้
คนตัวเล็กกุมมืออธิฐานก่อนจะเป่าเค้ก ดวงตาลืมขึ้นมาสบตาคมโดยที่มือแกร่งวางเค้กไว้บนโต๊ะหัวเตียง
นิ้วเล็กๆเอื้อมตามไปปาดหน้าเค้กก่อนจะป้ายเนื้อครีมที่กลีบปากอิ่มของร่างสูงแล้วคว้าคออีกคนลงมาประกบจูบอีกรอบ
สัมผัสนุ่มหยุ่นบดเบียดเข้าหากันอีกครั้งอย่างดูดดื่มจนคราบครีมหายวับไปกับตา ไร้ความอ่อนโยนชวนให้ใจสั่นไหวมีแต่ความร้อนแรงเข้ามาแทนที่จนมือหนาอยู่ไม่สุข
ฝ่ามือกร้านลูบไล้ไปทั่วบั้นเอวอย่างเผลอไหล
แผ่นหลังบางเอนพิงที่หัวเตียงโดยที่ดึงคนที่ประกบจูบโน้มตามลงมา
มือที่เคยกอดคอเลื่อนไปลูบทั่วแผ่นหลังกว้าง เรียวลิ้นสอดประสานจนได้ยินเสียงชื้นแฉะ
ทั้งสองแลกรสจูบที่แนบแน่นจนแทบหมดลมหายใจและผละริมฝีปากออกจากกันในเวลาต่อมา
“...พี่..” เสียงทุ้มขาดห้วงเมื่อมองสภาพอีกฝ่าย
กลีบปากอิ่มบวมแดง ใบหน้าหวานเจือสีอ่อนภายใต้หมวกฮู้ดนั่นเริ่มปลุกให้อะไรต่อมิอะไรของมินกยูนั้นตื่นขึ้น
“หืม...” คนเมาขานรับในลำคอ
ร่างกายที่เคยปวกเปียกพอโดนกระตุ้นเข้ามันก็ตื่นเช่นกัน มือเล็กเริ่มอยู่ไม่สุขด้วยการล้วงเข้าไปใต้เสื้อบาสของอีกคน
ลูบไล่ระดับไปสูงขึ้นจนถึงยอดทุมถัน ปลายนิ้วเขี่ยวนปลุกเร้าความต้องการของคนน้องให้มากขึ้น
“พี่ซึงชอล..” เสียงทุ้มครางชื่ออีกคนในลำคอ
มือหนายกขึ้นปัดหมวกฮู้ดให้พ้นศีรษะทุยก่อนจะซุกหน้าเข้าที่ลำคอขาวเนียน
ลิ้นชื้นไล้เล็มไปทั่วโดยไม่คิดจะทิ้งรอยเอาไว้
คนตัวเล็กครางฮือทั้งยังเอียงคอเปิดช่องว่างให้อีกคนได้ทำอะไรๆสะดวกมากขึ้น
มือเล็กไล้วนไปทั่วบ่ากว้างแล้วเลื่อนขึ้นมาจิกกลุ่มผมนุ่มระบายความรู้สึก
สติเริ่มพร่าเลือนไม่รู้ด้วยฤทธิ์ของกามอารมณ์หรือเครื่องดื่มมึนเมา
สองขากางแยกออกจากกันส่งผลให้ร่างสองร่างแนบชิดจนไม่มีช่องว่าง
“อ่ะ..เดี๋ยว..มะ..มิง”
เสียงทุ้มหวานเอ่ยท้วงพลางดันไหล่กว้างน้อยๆโดยที่เจ้าของชื่อนั้นผละออกมาแล้วมองหน้าเขาด้วยสีหน้าที่มีคำถาม
กลีบปากอิ่มพรูลมหายใจอย่างขัดเขินก่อนจะพูดประโยคหนึ่งที่ทำให้มินกยูรู้สึกอยากจะฟัดให้จมเขี้ยวไปเลย
“เป่าเค้กแล้ว..ต้องแกะของขวัญด้วยสิ”
พูดจบมือเล็กก็ถลกเสื้อบาสของร่างสูงออกตามด้วยการพลิกตัวขึ้นด้านบนโดยให้อีกฝ่ายนั่งพิงหัวเตียง
มือซนเริ่มป้วนเปี้ยนแถวขอบกางเกงก่อนที่มือเล็กๆนั้นจะหายเข้าไปใต้กางเกงนอน
ความร้อนจนฝ่ามือโอบอุ้มท่อนเอ็นใหญ่ใต้ร่มผ้านั้นทำให้มินกยูหายใจติดขัด มือเล็กบีบคลำขยำอย่างนึกสนุกจนมันเริ่มแข็งชัน
มือแกร่งเลื้อยขึ้นมาเกาะเอวคอดก่อนจะเลื่อนมาเกี่ยวขอบกางเกงจนร่นลงไปที่หน้าขา
ซึงชอลโก่งสะโพกยามที่คนตัวสูงทำการปลดเปลื้องอาภรณ์ชิ้นล่างให้ตัวเองจนมันหลุดออกไปและทำแบบเดียวกันกับร่างสูงคือเกี่ยวขอบกางเกงนอนอีกคนออก
สะโพกอวบบดเบียดเข้าหากายแกร่งเมื่อร่างกายส่วนล่างของทั้งสองนั้นไร้สิ่งปิดกั้น ตาหวานปริบปรือไปพร้อมๆกับที่จับท่อนทั้งสองเสียดสีกันไปมา
เซ็กซี่เป็นบ้า
มินกยูคิดในใจไปพร้อมๆกับมองการกระทำของอีกคนและทนไม่ไหวจนต้องยื่นมือไปดึงเสื้อฮู้ดของคนตัวเล็กออกเพื่อความเท่าเทียม
เขาเปลือย คนตัวเล็กก็ต้องเปลือยด้วย ซึงชอลส่งยิ้มซนๆให้ก่อนจะถดกายออกและอยู่ในท่าหมอบคลาน
ใบหน้าหวานโน้มลงอยู่ที่หว่างขาแกร่งและท่อนเอ็นร้อนที่กำลังชี้หน้า
มือเล็กข้างหนึ่งกอบกุมมันไว้ก่อนจะเอาแก้มไปแนบแล้วถูไปมา
“ไมค์ร้อนจังน้า..” คนตัวเล็กเอ่ยแซวเสียงอ้อแอ้
มือจับท่อนเอ็นให้ตั้งตรงก่อนจะปัดป่ายเสียดสีที่กลีบปากอิ่ม
การกระทำเอ็กซ์แตกแบบนั้นทำให้คนตัวสูงครางต่ำในลำคอ
ในหัวสบถคำหยาบคายไปแสนล้านคำกับความขี้ยั่วของคนตรงหน้า
“มันร้อนแล้ว...พี่ก็คูลดาวน์ให้หน่อยสิครับ”
เอ่ยบอกพร้อมลูบแก้มใสอย่างรักใคร่และคนตัวเล็กก็ตอบสนองให้อย่างใจดี
กลีบปากเล็กโอบอุ้มท่อนเอ็นร้อนที่แน่นคับปาก รั้งรูดช้าๆเพื่อหยอกล้อคนตัวสูง
ฟันคมครูดไปตามแนวยาวไปพร้อมกับลิ้นที่ตวัดเล็มเลียราวกับทานไอศกรีมแท่งโปรด ก่อนจะเร่งจังหวะขึ้นเรื่อยๆเมื่อได้ยินเสียงครางต่ำของอีกคน
และก่อนที่ร่างสูงจะได้แตะฝั่งฝันคนตัวเล็กก็ถอนปากออกเสียก่อน
“อึดอัด...” เบะปากงอแงใส่คนน้องแล้วชี้ตรงจุดเกิดเหตุให้ดูเรียกรอยยิ้มเอ็นดูไปได้อีกกอง
ก้านนิ้วยาวถูกส่งเข้าปากอิ่มเล็กโดยที่เรียวลิ้นซนๆนั้นก็ตวัดเลียให้อย่างรู้งาน
จนร่างสูงคิดว่าได้ที่แล้วจึงถอนออก
โน้มกายขาวเข้ามาโอบกอดจนอกแนบอกและคนตัวเล็กก็โก่งสะโพกให้อย่างรู้งานอีกแล้ว
นิ้วเรียวที่ชุ่มน้ำลายแตะเข้าที่ร่องสะโพก กดย้ำที่ปากทางก่อนจะค่อยสอดนิ้วเข้าไป
กายขาวบนตักเริ่มสั่นด้วยความเกร็งจนเขาต้องกดจูบที่ข้างขมับ
“ไม่เกร็งสิครับ”
เสียงทุ้มกระซิบปลอบที่ข้างหูก่อนจะกดจูบซ้ำ ช่องทางแคบพยายามคลายความเกร็ง
สติสัมปชัญญะเริ่มกลับมาเพราะความแน่นเสียดสีไปทั่วช่องทาง
ก่อนที่กายขาวจะสะดุ้งเฮือกเมื่อร่างสูงแตะโดนจุดอ่อนไหว
“อ๊ะ..”
สองแขนโอบรอบคอแกร่งแล้วซุกหน้าที่บ่ากว้าง มินกยูลอบยิ้มร้ายก่อนจะกระแทกนิ้วเข้าไปแตะจุดนั้นซ้ำๆ
“อ่ะ..อ๊ะ..อ๊ะ..มะ..มิง”
เสียงทุ้มหวานครางอย่างเสียวซ่าน ช่องทางสีหวานขมิบตอดรัดเป็นอย่างดีจนร่างสูงค่อยๆเพิ่มนิ้วเข้าไปเพื่อขยายช่องทาง
สามนิ้วแกร่งหยุดกระแทกแต่เปลี่ยนเป็นหมุนควงไปมาสร้างความทรมานให้คนตัวเล็กมากขึ้นไปอีก
“...มะ...มา...”
เสียงทุ้มหวานพูดขาดห้วง
“..หืม”
“เข้า..มา..อื้อ..ซะ..ที”
น้ำเสียงที่เต็มไปด้วยอึดอัดและต้องการนั้นเรียกรอยยิ้มจากใบหน้าคมคาย
มินกยูถอนนิ้วทั้งสามออกก่อนจะจับลูกรักขึ้นมารั้งรูดเตรียมความพร้อมไม่กี่ครั้งและนำไปจ่อที่ปากถ้ำ
จับมันเสียดสีไปมาไม่ยอมเข้าไปเสียที ซึงชอลหายใจฮึดฮัดด้วยความขัดใจ
ใบหน้าหวานหงิกงอก่อนจะงับไหล่กว้างแรงๆ
“ผมเจ็บนะ” มินกยูแหย่เสียงกระเซ้า
“..แกล้งอยู่ได้”
ซึงชอลว่าเข้าให้แล้วหยิกนี่เอวสอบแรงๆอีกทีก่อนจะเป็นฝ่ายกดสะโพกเข้าหาทีเดียวจนสุดทาง
“อ่ะ..อ๊ะ!”
เพราะความหุนหันใจร้อนนั้นทำให้คนตัวเล็กจุกเล็กน้อย
ซึงชอลนั่งนิ่งรอช่องทางปรับสภาพรับสิ่งที่ใหญ่โตกว่านิ้วนั้นจนกว่ามันจะเข้าที่
และคนที่ทรมานตอนนี้เห็นทีจะเป็นมินกยูเสียแล้ว
“ซี๊ด..”
มินกยูสูดปากสูดคอให้ความคับแน่นที่แทบจะทำให้เขาไปเสียตั้งแต่ตอนนี้
เอวสอบเด้งสวนขึ้นไปอย่างลืมตัวก่อนจะโดนตีป้าบเข้าที่ต้นแขน
“อย่าทำ..” คนตัวเล็กพูดเสียงดุ
“ผมขอทะ...”
ร่างสูงกำลังจะกล่าวขอโทษเพราะคิดว่าอีกฝ่ายคงเจ็บแต่ยังพูดไม่ทันจบคนตัวเล็กก็สวนขึ้นมาก่อน
“มิงเจ็บเอวอยู่..”
“.....”
“..เดี๋ยวพี่ทำเอง”
สิ้นเสียงนั้นมือเล็กก็จัดการยัดหมอนเพื่อบล็อกหลังให้คนตัวสูงก่อนจะขย่มสะโพกลงมาอย่างลืมตาย
ความจุกเสียดหายไปพร้อมกับความเสียวซ่านเข้ามาแทนที่และเห็นทีค่ำคืนนี้คงจะยังอีกยาวไกล
เพราะเจ้าสาวของเขานั้นแรงดีเป็นบ้าเลย
ปล. กลับไปเม้นกันด้วยน้า
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น