“อะ..อื้อ..” เสียงทุ้มหวานครางแผ่ว ใบหน้าหวานเชิดขึ้น
ดวงตาหลับพริ้ม สติเริ่มเลือนหายเข้าไปทุกที เมื่ออีกฝ่ายกำลังปรนเปรอเขาอ่อนโยน
มือขาวเลื่อนไปทึ้งกลุ่มผมหนา เมื่อความอุ่นร้อนกำลังครอบครองอยู่ที่กลางลำตัว
เกลียวลิ้นไล้เลียมันจนเปียกชื้น ความเสียวซ่านแผ่ไปทั่วสรรพางค์กายทำให้สะโพกมนต้องพึ่งพาขอบอ่างล้างมือ
“ผมอยากให้คุณเห็นหน้าตัวเองจริงๆ”
เสียงทุ้มต่ำพูด หลังจากที่ผละริมฝีปากออกมาจากกลางลำตัวของคนตัวเล็ก
ร่างสูงลุกขึ้น จับอีกฝ่ายหันหน้าเข้าหากระจก สะท้อนให้เห็นภาพเขาสองคนยืนซ้อนกัน
แขนแกร่งโอบรัดเข้าที่รอบเอวคอด
รั้งเข้ามาใกล้ สองสายตาสบประสานกันในกระจก ก่อนที่เขาจะเป็นฝ่ายละสายตาหวานนั่นก่อน
เพราะซอกคอหอมของคนตรงหน้ากำลังเรียกร้องเขา จมูกโด่งซุกไซร้เข้าที่ซอกคอชื้นน้ำ
พวกเขาเพิ่งอาบน้ำเสร็จ นั่นยิ่งทำให้กลิ่นของคนตัวขาวยิ่งหอมมากขึ้นไปอีก
มือหนาอีกข้างลูบไล้ไปทั่วร่างกายนุ่มนิ่ม
มินกยูได้ยินเสียงครางอื้ออึงจากคนในอ้อมกอด เขาลอบยิ้ม เงยหน้าขึ้นมองอีกคนผ่านกระจกอีกครั้ง
พร้อมกดริมฝีปากนุ่มหยุ่นที่ซอกคอขาว ซึงชอลปรือตามองเขา ด้วยสายตาที่ปลุกปั่นสัญชาตญานดิบของเขาได้ดีเหลือเกิน
“อ๊ะ!...”
ซึงชอลครางเฮือก กายขาวกระตุก เพราะฟันคมได้ฝังเข้าที่เนินไหล่ให้รู้สึกแสบๆ คันๆ กลีบปากชมพูกำลังอ้าจะพูดแต่ก็ไม่ได้สิทธิ์นั้น
เมื่อมินกยูส่งนิ้วเรียวเข้ามาในโพรงปากร้อนจนแน่นคับปาก
“ช่วยกันหน่อยนะครับคนดี”
เสียงทุ้มต่ำพูดพร่าที่ข้างหูนิ่ม พรมจูบให้พอรู้สึกกระสันซ่าน
ฟันคมแกล้งขบนิ้วแกร่งแรงๆ ไปทีหนึ่ง ก่อนจะเปลี่ยนเป็นดูดดุนให้อย่างเต็มใจ
ปล่อยให้ความต้องการอยู่เหนือการควบคุม สายตาคมมองอย่างพึงพอใจ
“อึก...อื้อ..”
เสียงทุ้มหวานครางอู้อี้ นิ้วแกร่งขยับเข้าออกในปากเขาอย่างเอาแต่ใจ สายตาร้ายกาจจากคนด้านหลังทำให้คนตัวขาวยิ่งรู้สึกร้อนวูบวาบ
“ดูคุณสิ...”
ร่างสูงเอ่ย มืออีกข้างเชยค้างมนให้เริดหน้าขึ้นมองตัวเองในกระจกเงา
“....”
“เซ็กซี่เป็นบ้า”
เสียงทุ้มต่ำเอ่ยแผ่วไปด้วยความหลงใหล นิ้วแกร่งที่เปียกชุ่มถูกดึงออกไม่บอกกล่าว
ส่งผลให้ร่างเล็กครางฮือ ก่อนความรู้สึกแน่นเสียดจะถาโถมเข้ามาเมื่อนิ้วแกร่งถูกแทรกเข้ามาในช่องทางด้านหลังจนสุดข้อ
“อ๊ะ!...อือ...จ...เจ็บ”
เสียงทุ้มหวานพูดขาดห้วง สองมือบีบขอบอ่างล้างมือแน่น
ระบายความเจ็บเสียดจากช่องทางคับแคบ สีหน้าทรมานของซึงชอลยิ่งกระตุ้นความต้องการของมินกยูให้อยากกระทำอะไรๆ
ที่มันมากกว่านิ้วของเขา
“ที่รัก
ผ่อนคลายสิครับ” ร่างสูงเกลี้ยกล่อม แกนนิ้วเริ่มขยับเข้าออกเพื่อสร้างความคุ้นชิน
จากนิ้วเดียวเป็นสอง จากสองเริ่มเป็นสาม ต้นขาข้างหนึ่งถูกดันให้เกยที่ขอบอ่างเพื่อเปิดทางให้สะดวกมากขึ้น
มือขาวเลื่อนไปค้ำกำแพงข้างกระจก
เสียงหอบหนักผสานเสียงครางยิ่งทำให้บรรยากาศในห้องน้ำยิ่งดูจะเร่าร้อนมากขึ้นไปทุกที
มินกยูถอนนิ้วออกมารั้งรูดที่ส่วนกลางตัวเองเพื่อเตรียมพร้อม
ก่อนจะจับให้ปลายมนเสียดสีกับช่องทางคับแคบที่กำลังเต้นตุบ และเพียงเสี้ยววินาที
ช่องทางร้อนก็โอบอุ้มมันเข้าไปทั้งหมดจนรู้สึกแน่นเสียด
“อ๊า!...อะ....อื้อ”
ร่างขาวสะดุ้ง เมื่อคนด้านหลังสวนกายเข้ามาอย่างไม่ปรานีเขาเลยแม้แต่น้อย
ดวงตาหวานตวัดมองผ่านกระจกอย่างเคืองๆ ร่างสูงยิ้มให้อย่างเจ้าเล่ห์
สะโพกสอบเริ่มขยับเข้าออกเพื่อคลายความปวดหนึบของตน
ใบหน้าหวานเอี้ยวลงไปซบกับท่อนแขนตัวเอง
สองมือแกร่งจับหมับเข้าที่สะโพกอวบ
โดยที่ร่างสูงเริ่มเร่งจังหวะให้เร็วขึ้น เมื่อรู้สึกถึงความคลายตัวของช่องทาง
ร่างขาวทั้งร่างโยกไปกระทบขอบอ่าง เสียงเสียดสีของเนินเนื้อกับอ่างเซรามิคดังคลอไปกับเสียงหน้าขาแกร่งกระทบสะโพกแน่นเนื้อ
“ผมควรจะโกรธคุณนะ”
เสียงทุ้มพูดปนหอบขึ้นมาอย่างไม่มีปีมีขลุ่ย
ช่วงล่างก็ยังคงทำงานได้ดีไม่มีขาดตกบกพร่อง
“อ๊ะ..อ่ะ..อื้อ...อะ...ไร”
เสียงทุ้มหวานเอ่ยสะดุด พลางมืออีกข้างเอื้อมไปดันเอวสอบค้านแรงกระทำให้ช้าลงอีกหน่อย
“อื้ม...คุณ..ไม่ควรตามผมไป”
แต่มือขาวก็ถูกปัดทิ้งอย่างไม่ใยดี หนำซ้ำสะโพกหนายังโถมเข้าหาแรงขึ้นไปอีก
“อ๊า...บะ...เบา...อื้อ...!”
“เด็กดื้อ...”
“..อ๊า...อ๊ะ...ม..มินกยู...”
“พรุ่งนี้ผมจะไม่ให้คุณเดินแน่ๆ”
สิ้นคำ สติที่พร่าเลือนของคนตัวขาวก็ถูกพรากไปทันที
เมื่อคนที่ยืนซ้อนหลังกระแทกสะโพกเข้าหาถี่รัว ส่วนปลายบดขยี้จุดกระสันซ้ำไปซ้ำมาทำให้เขาร้องครางจนเสียงแหบ
ความปวดระบมแล่นริ้วเข้าที่ส่วนสะโพก จนต้องส่งมืออีกข้างไปข่วนที่ต้นขาแกร่ง
“อื้อ...มะ...ไม่ไหว..”
เสียงทุ้มหวานพูดขึ้น ตากลมหลับแน่น
ใบหน้าบิดเบี้ยวไปด้วยความเสียวซ่านระคนความเจ็บ ร่างสูงรอให้ร่างขาวพูดต่อ
“ย..ยอมแล้ว...”
“.....”
“..ไป...ที่เตียง...อื้อ...นะ”
มินกยูไม่พูดอะไรให้มากความ ร่างสูงถอนกายออกพรวดเดียวจนร่างขาวรู้สึกวูบโหวง
จับอีกคนพลิกตัวเข้าหาแล้วอุ้มขึ้นเอว โดยให้ร่างกายเชื่อมเข้าหากันอีกครั้ง ขาแกร่งเดินผ่านกองเสื้อผ้าที่กระจัดกระจายไปทั่วห้องน้ำ
ข้ามผ่านกรอบประตูไปสู่เตียงนอนหลังใหญ่ที่กลางห้อง โดยมีเสียงครางเครือดังคลอที่ข้างหูตลอดเวลา
แผ่นหลังเนียนกระแทกกับฟูกเตียงไม่เบานัก
แต่ซึงชอลก็ไม่มีโอกาสจะได้ใส่ใจในจุดนั้น เมื่อกายหนาสานต่อกิจกรรมที่คั่งค้างอย่างหน้ามืดตามัว
สองแขนถูกยกขึ้นไปโอบรอบคอแกร่ง โน้มให้อีกฝ่ายก้มลงซุกที่ซอกคอของตัวเอง
“ผมห่วงคุณ
มากกว่าที่คุณห่วงผมซะอีกซึงชอล” น้ำเสียงอบอุ่นดังอู้อี้อยู่ที่ซอกคอ
ร่างขาวได้ยินทุกคำแต่ไม่ชัดมากนัก สติเขาถูกลิดรอนไปตามกามอารมณ์ที่พุ่งสูง
คำตอบรับมีแต่เสียงหวีดครางอย่างสุขสม
เมื่อจุดศูนย์รวมความรู้สึกของเขาถูกอีกฝ่ายบดขยี้มันอย่างไม่บันยะบันยัง
สองมือที่โอบกอดอีกฝ่ายปัดป่ายไปมา
ก่อนเล็บบางจะฝังลงบนแผ่นหลังแข็งแรงและลากยาวจนขึ้นรอย เพื่อระบายความเสียวซ่านที่ทำให้ซึงชอลรู้สึกเหมือนจะระเบิดเป็นเสี่ยงๆ
ช่องทางบีบตัวแน่นจนกายแกร่งปวดหนึบ
“..จะ...แล้ว...ม..มิน...อ๊ะ!...”
เสียงทุ้มหวานกระท่อนกระแท่น กายขาวโยกไถไปฟูกนิ่มอย่างรุนแรง
เมื่ออีกฝ่ายโถมตัวเข้าหาแรงขึ้นจนได้ยินเสียงหัวเตียงกระแทกกำแพง
มือหนากอบกุมเข้าที่กลางลำตัวของอีกฝ่าย
รั้งรูดอย่างหนักหน่วงไปพร้อมๆกับสะโพกสอบที่เร่งจังหวะเมื่อถึงโค้งสุดท้าย ก่อนที่มือหนาจะเปียกชื้นและในขณะเดียวกันที่ช่องทางแคบถูกเติมเต็มไปด้วยความอุ่นจนร้อนวูบไปทั่วท้อง
เสียงหอบหนักดังคลอกันในห้องนอนกว้าง
พร้อมกับสัมผัสนิ่มหยุ่นที่เกิดขึ้นที่ข้างขมับชื้นเหงื่อของคนที่ถูกสวมกอดจากคนด้านบน
*กลับไปเม้นกันด้วยนะคะ
